Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork

Etiam beatissimum?: Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Bork: Prodest, inquit, mihi eo esse animo.
Quis enim redargueret?: Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.
Cur iustitia laudatur?: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur
sine explicatione naturae intellegi potest.

Nam quid possumus facere melius?

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;
Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quippe: habes enim a rhetoribus; Erit enim mecum, si tecum erit. Omnia peccata paria dicitis. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Duo Reges: constructio interrete. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;